página principal
Jerónimo Martín Caro y Cejudo, Refranes y modos de hablar castellanos, edición de Fernando Martínez de Carnero
A B C D E L V
LA
LA
Términos seleccionados: 1 Página 1 de 1

1. La muerte no perdona al Rey, ni al Papa, ni a quien no tiene capa
Otro: Tan presto va el cordero como el carnero. «Mors omnibus comunis». Erasm. vel «Pallida mors æquo pulsat pede pauperum tabernas, regumque turres». Horat. lib. 1. Oda 4. vel «Ne dii quidem a morte liberant». Erasm. ex Homer. vel «Longius, aut proprius mors sua quemque, manet». Propert. lib. 2. eleg. ad Iovem. Véase: A cada puerco, etc. vel «Nec vis herculea fatum evitabit acerbum». Hom. Iliad. 6. Véase: A la muerte, etc. Ovidio dice a este propósito en la epístola ad Liviam:
«Fata manent omnes, omnes spectat avarus
Portitor, et turba vix satis una ratis.
Tendimus huc omnes, metam properamus ad unam:
Omnia sub leges mors vocat atra suas».
Y más abajo:
«Fortuna arbitriis tempus dispensat ubique:
Illa rapit iuvenes, sustulit illa senes».
Y en el lib. 3. de las Elegias, eleg. 8.
«Scilicet omne sacrum mors importuna profanat:
Omnibus obscuras iniicit illa manus».
Mapheo Vegio en el suplemento de las Eneidas de Virgilio.
«Heu mortem invisam, quæ sola ultricibus armis
Elatos frænas animos, communia toti
Genti sceptra tenens, æternaque fœdera servans,
Quæ magnos, parvosque teris, quæ fortibus æquas
Imbelles, populisque duces, seniumque iuventæ».
Y Virgilio en la muerte de Mecenas:
«Illa rapit iuvenes prima florente iuventa,
Non oblita rapit, sed tamen illa senes».
Y Propertio lib. 3. eleg. de morte:
«Sed tamen huc omnes, huc primus, et ultimus ordo,
Est mala, sed cunctis ista terenda via est.
Exoranda canis tria sunt latrantia colla,
Scandenda est torvi publica cimba senis.
Ille licet ferro cautus se condat, et ære,
Mors tamen inclusum protrabit inde caput.
Nærea non facies, non vis exemit Achillem,
Cræsum, aut Pactoli, quas parit humor, opes».
Véase: A dónde irá el buey, etc. Y: Para todo hay remedio, etc.
Y Horacio lib. I. Oda 28.
«omnes una manet nox, Et calcanda semel via lethi Mista senum, ac iuvenum densantur funera, nullum Sæva caput Proserina fugit». El mismo, lib. 2. Oda 14. «Compescit unda, scilicet omnibus, Quicumque terræ munere vescimur. E naviganda, sive reges, Sive inopes erimus coloni». Y en el lib. 2. sat. 6. «Neque ulla est, Aut magno, aut parvo lethi fuga».
Fuente: Erasmo, 2812., Baltasar de Vitoria, Segunda parte del Teatro de los dioses de la gentilidad, lib 6, De Venus., Horacio, Carmina, lib. 1, IV., Erasmo, 2849., Propercio, Elegiae, lib 2, XXVIIIc, Erasmo, 2812., Ovidio, Ad Liviam Augusta., Ovidio, Amores, lib. 3, IX., Maffeo Vegio, Libri XII Aeneidos Supplementum., Virgilio, Elegiae in Maecenatem, Propercio, Elegiae, lib 3, XVIII., Horacio, Carmina, lib. 1, XXVIII; lib.2, XIV., Horacio, Satirarum, lib. 2, VI.
< página principal Acerca de | Secciones | Top 10 | Licencia | Contacto | Acceso Licencia de Creative Commons
© 2008 Fernando Martínez de Carnero XHTML | CSS Powered by Glossword