página principal
Jerónimo Martín Caro y Cejudo, Refranes y modos de hablar castellanos, edición de Fernando Martínez de Carnero
A B C D E L V
CA
CAB CAD CAL
Términos seleccionados: 24 Página 2 de 2

21. Cada uno puede hacer de su capa un sayo
«In re propria quilibet est moderator, et arbiter». Ex regulis juris.
Fuente: Codex Iustinianus, C. mandati, L. In re mandata, XXI.
22. Cada uno se gobierna por su antojo
«Quot capita, tot sententiæ». Terent., [in Phormio, II, 454], vel «Suus cuique mos est». Aristóteles, vel «Velle suum cuique est, nec voto vivitur uno». Persius.
Fuente: Erasmo, 207 : «Quot homines, tot sententiae»., Persio, Saturae, V, 45.
23. Cada uno siente su pérdida
«Non soli Atridæ amant uxores». Erasmo, ex Homero dicente: «Num solis hominum Atridis affectus, amorque / uxorum est?» Virgilio, [Aeneid], lib. 9, imitando a Homero, dijo: «Nec solos tangit Atridas / iste dolor». Significa este adagio que cada uno siente la injuria, daño, o afrenta que recibe.
Fuente: Erasmo, 3534.
24. Cada uno tiene su falta
«Nihil [est] ab omni parte beatum». Horat. [Carmina, lib. 2, XVI, 28], vel Unicuique dedit vitium natura creato. Proper. vel «Alia dantur, alia negantur». Erasm. vel «Annuit hoc illi divum pater, abnuit illud». Homerus. Véase: En todo hallarás, etc. Y: No hay caballo sin tacha. Y: No son todos los dedos iguales. Y: Quien quisiere mula, etc.
Fuente: Erasmo, 2087, 2801.
< página principal Acerca de | Secciones | Top 10 | Licencia | Contacto | Acceso Licencia de Creative Commons
© 2008 Fernando Martínez de Carnero XHTML | CSS Powered by Glossword