Lat. Frustra habet, qui non utiturTosc. La roba non è di chi la fa, ma di chi la godeLomb. La robba l'è minga de chi ghe l'ha, ma de chi la godEmil. La roba la n'è miga da cla fa, ma da cla godaVen. La roba no xe de chi la fa, ma de chi la godePiam. La roba l'è nen d' chi la fa, ma d' chi la göd(La roba è di chi se la god). I latini:
Frustra habet, qui non utitur.
I toscani:
La roba non è di chi la fa, ma di chi la gode.
I milanesi:
La robba l'è minga de chi ghe l'ha, ma de chi la god.
I piacentini:
La roba la n'è miga da cla fa, ma da cla goda.
I veneziani ugualmente:
La roba no xe de chi la fa, ma de chi la gode.
E così i piemontesi:
La roba l'è nen d' chi la fa, ma d' chi la göd.