página principal
Jerónimo Martín Caro y Cejudo, Refranes y modos de hablar castellanos, edición de Fernando Martínez de Carnero
A B C D E L V
A AU AB AC AD AF AG AH AI AL AM AN AP AQ AR AS AT AX AY AZ
AL ALA ALC ALG ALL ALZ

Al buen callar llaman Sancho

Este refrán encarece el secreto. «Non impetam lingua». Erasm. vel «Silentii tutum præmium». Aristotel. vel «Est et fideli tuta silentio merces». Horat. lib. 3. oda 2. vel «Eximia est virtus, præstare silentia rebus». Ovid. de arte amand. 2. Dice Catón a este propósito:
«Virtutem primam esse puto compescere linguam»,/
«Nam nulli tacuisse nocet, nocet esse locutum».
Y el Maestro Fernando de Benavente
«Harpocratem simula, verbis parcissimus esto:
Nil equidem in vita sanctius esse reor».
El mismo
«Multis lingua malo, nocuere silentia nulli,
Clausa dedit vitam, lingua reclusa necem».
Véase: La pera y la doncella, etc. Y: Quien calló, venció, etc.
Fuente: Erasmo, 1256, 2403. Ovidio, Ars amandi, lib. 2. Catón, Disticha Catonis, lib. 1. (3/12). Fernando de Arce, Adagios y fábulas, p. 74, p. 106.
< página principal Acerca de | Secciones | Top 10 | Licencia | Contacto | Acceso Licencia de Creative Commons
© 2008 Fernando Martínez de Carnero XHTML | CSS Powered by Glossword