página principal
Jerónimo Martín Caro y Cejudo, Refranes y modos de hablar castellanos, edición de Fernando Martínez de Carnero
A B C D E L V
A AU AB AC AD AF AG AH AI AL AM AN AP AQ AR AS AT AX AY AZ
Términos seleccionados: 97 Página 5 de 5

81. A remo y vela
«Remis, velisque». Cic. Véase: Poner todo, etc. Y: Por todas vías, etc.
Fuente: Erasmo, 318.
82. A Santa María no le cates vigilia
«A vitiis animius, jejunet corpus ab ejus,
Festa pia quoties Virginis annus habet».
Ferdinandus Benaventanus.
Fuente: Fernando de Arce, Adagios y fábulas, p. 62.
83. A su sabor anda
Dícese del que no tiene cuenta, sino con su gusto. «Sibi canere». Erasm. San Gerónimo ad Ismeniam toca este adagio, diciendo: «Atque is non jussus est sibi canere, sed præceptori, qui oporteat judicare». Véase: No sabe hacer carrera, etc.
Fuente: Erasmo, 2480.
84. A ti mismo te haces la copla
Dícese, cuando uno pensando que lastima a otro, se lastima a sí mismo: «Domesticum thesaurum calumniaris». Arístides, idest: «tua ipsius carpis, lacerasque», vel «Propria vineta cædis». Horat. vel «Trabem bajulans». Arist.
Fuente: Erasmo, 549, 584, 3757.
85. A ti te lo digo hijuela, entiéndolo tú mi nuera
«Mutato nomine de te fabula narratur». Horat: lib. I. Serm. Sat. I. vel «Quod tibi dico, cæteris ita dico», vel «Quamquam respicit multos correctio, in te etiam cadit». Es de este propósito aquello de Cicerón, lib. 2. Offic.: «Hoc ille filio: Sed præceptum putemus omnibus». Y lo de Terencio en los Adelphos Act. I. scen. 2. Hæc cum illi Mitio Dico, tibi dico, y lo del Maestro Fernando de Benavente: «Præscribo fines quamquam tibi, filia, certos.
Et tibi præscriptos optima, crede, nurus».
El mismo:
«Quæ mores vitamque regunt, quæ pectora formant,
Collige, ceu soli dicta fuisse putes».
Fuente: Horacio, libri, lib. 1. Cicerón, De Officiis. Terencio, Adelphos. Fernando de Arce, Adagios y fábulas, p. 84.
86. A todas las enfermedades aplica un mismo remedio
«Eodem collyrio mederi omnibus». Erasm. ex D. Hierónymo dicente: «Nec ad instar imperiti medici uno collyrio omnium oculos vult curare», vel «Eumdem calceum omni pedi inducere». Idem Erasm. ex Galeno dicente: «Eodem calciamento calceant omnes». Habla de algunos médicos ignorantes, que aplican unos mismos remedios todas las enfermedades, siendo diversas, y pidiendo cada una diferentes remedio.
Fuente: Erasmo, 3721, 3356.
87. A todas manos hace
Dícese contra el que tiene poca ley, y que anda a viva quien vence: «Duabus sedere sellis». Macrobius, id est. «incertarum esse partium, et ancipiti fide ambabus satisfacere velle». Dice a este propósito Homero:
«Porro Tytidem minime dignoscere posses,
Trojanosne inter versetur an inter Achivos».
Véase: Perrito de, etc. Y: Hace a todas manos. Que es el mismo romance que éste, mas se aplicó a diferente sentido.
Fuente: Erasmo, 602, 2724.
88. A todos nos va interés
«Unica scutica omnes impellit». Suid. Aplícase este adagio a aquellos, a los cuales mueve la misma esperanza de logro y interés, o el estudio común, o el mismo amor. Tómase la metáfora de los cocheros.
Fuente: Erasmo, 1965.
89. A todos se aventaja
Alude a estas palabras aquello de Homero:
«At tu fide animo, quando hoc certamine nullus
Phæacum te neque æquabit, nec superabit».
Fuente: Erasmo, 2914.
90. A todos tiembla la barba
Es verso de un romance viejo; del cual usamos, cuando en algún peligro, o batalla cada una de las partes tiene por qué temer, por ser dudosos los sucesos de la guerra. «Mars communis». Erasm.
Fuente: Erasmo, 3649.
91. A trueque de un buen dicho perder un amigo
Acomódase a los que son tan apasionados por decir gracias, y palabras maliciosas y picantes, que a nadie perdonan. «Risus Megaricus». Diogenian. Dícese de los que quieren más perder un amigo, que un dicho, que es lo que dice el refrán.
Fuente: Erasmo, 470.
92. A Tuta, que es el lugar de limosna
Es refrán de Salamanca, para burlar del que pide alguna cosa, remitiéndole a donde no hallará bien, ni socorro alguno: «In Aphannis». Erasm. Aphanes es cierto lugar de Sicilia, muy pobre, humilde y abatido.
Fuente: Erasmo, 2180.
93. A un asno si le hacen mal, tira coces
«Bonus animus læsus gravius multo irascitur». Séneca, vel «Furor fit læsa sæpius patientia». Mimi Publiani.
Fuente: Erasmo, 467.
94. A un ruin, otro ruin
Dícese, porque si una persona principal ruega a un ruin, no alcanza nada, y si le ruega otro ruin, alcanza lo que pide: «Balbus balbum rectius intelligit». D. Hieronym.
Fuente: Erasmo, 877.
95. A un ruin, ruin y medio
Úsase de este refrán con este sentido diferente del de arriba, esto es, que con el que es corto y escaso, te muestres más corto, y con el astuto, más astuto, etc.
«Cum parcel fueris justa ratione triparcus,
Sectari merito secta cumina dabis».
Ferdinandus Benavent. vel
«Si veteratorem quemquam censebis, et afrum»,
«Te facito rursus sentiat ille vafrum».
Idem. Véase: A cautelas, etc. Y: A un traidor, etc.
Fuente: Fernando de Arce, Adagios y fábulas, p.
96. A un traidor, dos alevosos
«Fallacia alia aliam trudit». Terent. vel Ferdinand. Benavent. vel «Vulpinari cum vulpe». Erasm. idest: «cum astutis astutiis agito». Véase: A cautelas, etc. Y: A un ruin, ruin y medio.
Fuente: Erasmo, 1163., Fernando de Arce, Adagios y fábulas, p. 180., Erasmo, 128.
97. A vuestros esclavos podéis mandar
Decimos esto a los que mandan mucho. «Ubi paveris, impera». Theocrit. Véase: Mandad a vuestros criados.
Fuente: Erasmo, 3324.
< página principal Acerca de | Secciones | Top 10 | Licencia | Contacto | Acceso Licencia de Creative Commons
© 2008 Fernando Martínez de Carnero XHTML | CSS Powered by Glossword