221. | Cui si loda, l'imbroda | Lat. Laudet te alienus, et non os tuum, extraneus, et non labia tuaFuente: Laudet te alienus, et non os tuum, extraneus, et non labia tua (Prov. XXVII. 2.) |
222. | Cui si marita sta cuntenti un jornu cui ammazza un porcu, sta cuntenti un annu | It. Chi non ha orto, e non ammazza porco tutto l'anno sta col muso torto |
223. | Cui si misura, la dura | Lat. Crede mihi, bene qui latuit, bene vixit, et intra fortunam debet quisque manere suamFuente: Crede mihi, bene qui latuit, bene vixit, et intra fortunam debet quisque manere suam (Ovid. Tr.) |
224. | Cui si pigghia di pena, campa pocu | It. Spiritus tristis exiccat ossaFuente: Spiritus tristis exiccat ossa (Prov. XXII. 2.) |
225. | Cui si pregia di capiddi, e denti, si pregia di nenti | Lat. Forma bonum fragile est, quantumque accedit ad annos, fit minor, et spatio carpitur ipsa suoFuente: Forma bonum fragile est, quantumque accedit ad annos, fit minor, et spatio carpitur ipsa suo (Ovid. de Ar.) |
226. | Cui si scusa senz'essiri accusatu, manifesta lu so peccato | Lat. Excusatio non petita, accusatio manifestaLat. Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat, et confusione dignumVéase: Excusatio non petita, accusatio manifesta / Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse, demonstrat, et confusione dignum |
227. | Cui si teni, e nun è tenutu, è un asinu vestutu | It. È assai comune usanza il credersi persona d'importanzaIt. Chi asino è, e cervio si credeIt. Al saltar della fossa se ne avvedeLat. Noli adfectare quod tibi non est datum, delusa ne spes ad querelam recidatVéase: È assai comune usanza il credersi persona d'importanza / Chi asino è, e cervio si crede / Al saltar della fossa se ne avvede / Noli adfectare quod tibi non est datum, delusa ne spes ad querelam recidat Fuente: Noli adfectare quod tibi non est datum, delusa ne spes ad querelam recidat (Phaedr.) |
228. | Cui si vesti di la robba d'autru, prestu si spogghia | Lat. Quia tu spoliasti gentes multas, spoliabunt teLat. Rapinæ impiorum detrahent eosFuente: Quia tu spoliasti gentes multas, spoliabunt te (Habac. II. 8.) / Rapinæ impiorum detrahent eos (Prov. XXI. 7.) |
229. | Cui simina 'ntra la vigna, nun meti, nè vindigna | It. Chi vuol grano non ha vinoIt. Chi la beve, non la mangiaVéase: Chi vuol grano non ha vino / Chi la beve, non la mangia |
230. | Cui simina guai, ricogghi malanni | Lat. Qui seminat iniquitatem metet mala, et virga iræ suæ consummabiturFuente: Qui seminat iniquitatem metet mala, et virga iræ suæ consummabitur (Prov. XXII. 8.) |
231. | Cui simina spini, nun ricogghi rosi | It. Chi mal semina, mal raccoglie |
232. | Cui simina virtù, ricogghi beni | |
233. | Cui soffri vinci, cui ha fami badagghia | |
234. | Cui sparti, avi la megghiu parti | It. Chi ha la mestola in mano, fa la minestra a suo modoLat. Qui transit impatiens commiscetur rixae alteriusVéase: Chi ha la mestola in mano, fa la minestra a suo modo / Qui transit impatiens commiscetur rixae alterius Fuente: Qui transit impatiens commiscetur rixae alterius (Prov. XXVI. 17.) |
235. | Cui strigghia lu so cavaddu, nun si chiama famigghiu | |
236. | Cui sventuratu nasci, accussì mori | |
237. | Cui taci, accunsenti | |
238. | Cui tardu arriva, malu alloggiu trova | |
239. | Cui teni fidi a Diu, nun perisci mai | Lat. Qui confidit in illo, non minorabiturFuente: Qui confidit in illo, non minorabitur (Ec.XXXII.28.) |
240. | Cui ti copri, ti scopri | It. Chi porta sempre il domenicale, o egli è ricco, o egli sta maleLat. Discincta vestis, discinctus animusVéase: Chi porta sempre il domenicale, o egli è ricco, o egli sta male (Prov. It.) / Discincta vestis, discinctus animus (Prov. Ant.) |